بازیگری دنیای پیچیده و بسیار وسیعی هست که گاه درک مباحث علمی آن برای تمام مقاطع سنی مناسب نمی باشد بنابراین بازیگری به سه دسته نمایش خلاق ، بازیگری نوجوان و بازیگری بزرگسال تقسیم می شود که در هر کدام مباحثی به نسبت گروه سنی و بازخوردی که باید انجام گیرد مطرح می شود . در بازیگری نوجوان همانند بازیگری بزرگسال مباحث مربوط به قرار گیری بر روی صحنه گفته می شود اما به شکل ساده تر و قابل فهم تر تا به نسبت سنشان بتوانند بر روی صحنه قرار بگیرند و بازی کنند . اعتماد به نفس یکی از مواردی می باشد که نوجوانان به دلیل رشد سنی و مورد توجه قرار گرفتنشان در جمع ، گاه با مشکل مواجه می شوند که درکلاس های بازیگری نوجوان تلاش بر این می شود که داشته های نوجوانان را به آنها گوش زد کند و توانایی لازم برای در جمع قرار گرفتنشان آموزش داده شود بعد از این که فرد به شناخت خود رسید مرحله بعدی رهایی و رسیدن به خلاقیت می باشد که دراین مرحله نوجوانان با اتکا به آموزش های لازم تلاش بر این می کنند که نسبت به پدیده های مختلفی که در بازیگری می تواند برای آنها رخ دهد واکنش های درست و طبیعی و اصولی نشان دهند همچنین با ارائه راهکارهایی برای از بین بردن لهجه آمادگی لازم پیدا می کنند تا بتوانند بدون داشتن لهجه و به شکل روان در روی صحنه ایفاگر نقشی باشند . اصولا هر چقدر سن فرد برای یادگیری بازیگری کمتر باشد می تواند نتیجه بهتری نیز داشته باشد قبل از آن که فرد به طور کامل شکل گرفته باشد دارای انعطاف شده و باعث می شود که علاوه بر بازیگری با مهارتی که به دست آورده است حتی در محیط اجتماعی ، خانوادگی و در بین دوستان خود همیشه شاخص باشد و تعامل لازم برای برقراری ارتباط را به وجود آورد و در نهایت چنانچه علاقمند به ادامه راه بازیگری باشد مسیری راحت تری را در پیش گیرد . در کلاس های بازیگری نوجوان در ترم های پایانی قصد بر این می باشد که به نسبت تمام آموزش ها فرد در یک موقعیت نمایشی قرار بگیرد و بتواند مهارت های خود را در روی صحنه به مخاطب نشان دهد . یکی دیگر از مواردی که در کلاس های بازیگری نوجوان دارای ویژگی می باشد انتخاب مسیر درسی و تحصیلی فرد در ادامه راه زندگی است که والدین در این مرحله عموما تمام تلاش خود را می کنند تا نتیجه بهتری گیرند بنابراین بهترین راه استعداد یابی است و با همین استعداد یابی می تواند فرد می تواند موفق و به دور از کلیشه های مرسوم در آینده حرف های بسیاری برای گفتن داشته باشد در حالی که مشاهده می شود در بزرگسالان به دلیل این که در سن مناسبشان استعداد یابی صورت نگرفته است بعد از این که رشته دانشگاهی شان را انتخاب می کنند متوجه می شوند که علاقه ای به رشته خود نداشته و بعد از طی کردن یک مسیر دوباره سعی می کنند که مسیر مناسب خود را انتخاب کنند . بارها گفته ایم آموزش بازیگری فقط یادگیری برای روی صحنه نیست بلکه یادگیری برای حضور در صحنه های زندگی نیز می باشد.
معرفی دوره
مدت دوره
6 ترم (هر ترم 10 جلسه)
کلاس ها 2 روز در هفته برگزار می شود
سرفصل ها
ترم 1
-آشنایی با اصطلاحات و ابزار بازیگری ، رها سازی ، تنفس صحیح ، بدن ، افزایش اعتماد بنفس
ترم 2
-تربیت حس ( تربیت حواس پنج گانه و پرور آن ، پاسخ به محرک ، تقویت تخیل ، انعطاف صوتی ) ، فن بیان ( رفع لهجه ، انرژی در صوت و انعطاف صوتی ، روان خوانی ) ، بیان بدنی ، بازی هایی برای بازیگران و نا بازیگران ( شناخت آن بازیگری ، فضاسازی ، ژست در بازیگری )
ترم 3
-ریتم ، توانایی گوش کردن و بازنوازی دقیق الگوهای ریتمیک ، آموزش های ریتم های بدنی یا بدن ضرب ها برای همراهی شعرهای قافیه دار ، آوازها ، و بازی ها ، آشنایی با ساز های موسیقی
ترم 4
-بداهه پردازی ( رهایی بازیگر ، خلاقیت ، درک موقعیت نمایشی ، داستان پردازی ) به همراه کار عملی
ترم 5 و 6
-انتخاب نمایشنامه و تحلیل شخصیت و نمایشنامه ، حضور صحنه ای ( شناخت صحنه برای بازیگر ، شناخت نقش ، کاربرد بدن ، بیان و حس در کار بازیگری )
